Creative Tools, flickr
Drukarki 3D nieustannie zyskują na popularności i stają się coraz powszechniejsze. Wraz z ich popularnością rośnie także liczba ich zastosowań. Dzisiaj druk trójwymiarowy stał się obecny niemalże w każdej dziedzinie przemysłu. Proste użytkowe przedmioty oraz skomplikowane elementy elektroniczne, coraz częściej wykonywane są przy użyciu drukarek trójwymiarowych. Największa nadzieje jednak pokłada się w codziennym domowym wykorzystaniu tych niezwykłych urządzeń. Aby jednak zdać sobie sprawę, że wszystkich możliwych zastosowań drukarek 3D, należy przedtem zapoznać się z tym jak one działają.
Drukarki trójwymiarowe, w zależności od techniki wykonywanego modelu oraz budowy i zastosowania, można podzielić na kilka głównych grup. Przemysłowe drukarki trójwymiarowe pozwalają na drukowanie elementów z metalu, metodą jego topienia i nakładania go stopniowo, warstwami. Dzięki temu w przypadku tworzenia prototypów elementów nie jest konieczne przygotowywanie drogich metalowych form odlewniczych. Jednak metoda ta ze względu na koszty i rozmiary samych urządzeń nie znajduje zastosowania w użytku domowym.
Najpopularniejsze metody druku 3D dostępne dla przeciętnego użytkownika opierają się z reguły na podobnej technice, wykorzystującej jednak do tworzenia modeli odpowiednie polimery. Domowe drukarki 3D i te wykorzystywane do prostych zastosowań układają cienkie warstwy roztopionego plastiku, budując tym samym model, który jest uprzednio matematycznie opisany w określonym pliku. Grubość warstwy zależy głównie od jakości drukarek. Urządzenia przeznaczone do domowego użytku dla mniej wymagających użytkowniku osiągają grubość warstwy około 0,1 mm natomiast urządzenia wysokiej jakości, których zadaniem jest drukowanie bardziej precyzyjnych modeli mogą osiągnąć nawet 0,015 mm warstwę.
W drukarkach trójwymiarowych roztopiony plastik, podobnie jak w normalnych drukarkach, jest rozprowadzany za pomocą dysz. Różnica polega na tym, iż dysze w drukarkach 3D potrafią poruszać się w trzech wymiarach przestrzennych, a nie jedynie w dwóch jak to ma miejsce w drukarkach do papieru. Materiał używany do fabrykowania modeli ma natomiast postać cienkiej wstążki, która po wprowadzeniu do dyszy ulega roztopieniu. Proste modele drukarek posiadają z reguły jedną dysze umożliwiającą drukowanie jednym kolorek plastiku. Droższe natomiast mają dwie lub więcej dysz i umożliwiają druk kilkoma kolorami.
Inną metodą druku dostępną dla użytkowników nie będących przemysłowcami jest tzw. polyjet. Metoda ta jest niestety droższa i bardziej skomplikowana, ale umożliwia druk kształtów, niemożliwych do odtworzenia w drukarce natryskowej. Metoda polyjet korzysta z ciekłych fotopolimerów, które ulegają utwardzeniu pod wpływem światła laserów. Dzięki dobraniu odpowiedniej mocy, polimer twardnieje w miejscu styku dwóch promieni. Ta metoda druku jest bardzo precyzyjna, a dzięki niej możliwe staje się drukowanie bardzo skomplikowanych kształtów, takich jak np.: brył umieszczonych wewnątrz innych brył itp.